We willen vaak dat dingen anders zijn, in ons lijf, in ons leven.
Maar wat als dit moment precies is zoals het bedoeld is?

De laatste weken leerde ik iets waardevols over acceptatie en zelfheling.
Iets wat ik met mijn hoofd al langer begreep, maar wat ik nu echt kon voelen en belichamen.
Misschien herken jij dat ook…

Wat als hoe het nú is, precies goed is?
Met alles wat zich in dit moment aandient.

Wat als we dat kunnen zien vanuit liefde en niet vanuit weerstand?
Wat als elke situatie, elke fysieke sensatie, iets wil vertellen?
Dat het niet zomaar gebeurt, geen toeval is?
Wat als het geen probleem is, maar een boodschap, een uitnodiging om te groeien in dit leven?

En wat als we een diagnose niet hoeven te worden, maar het simpelweg kunnen zien als informatie, zonder dat het ons vastzet?
In de reguliere zorg identificeren we ons vaak met de diagnose die we krijgen.
Maar op het moment dat je die bent, zet je iets vast in je systeem.

Door in plaats daarvan te onderzoeken wat de symptomen je willen vertellen, wat ze nodig hebben of in beweging willen brengen, ontstaat er ruimte.
Ruimte om de diagnose los te laten, zonder het te ontkennen.
Want je bent niet de diagnose.
Je bent een geheel mens, met een lichaam dat communiceert. 🌿

Ik heb bijvoorbeeld al meer dan een maand uitslag onder mijn rechteroog.
Eerst wilde ik het gewoon weghebben, vanuit het idee dat er iets mis is dat opgelost moet worden.
Maar ik leer er nu met nieuwsgierigheid naar te kijken.
Wat als het nu al helemaal goed is, precies zoals het is?

Vanuit dat veld van mildheid ontstaat ruimte.
Ruimte om te voelen, te luisteren, te verzachten.
En van daaruit kan het zelfgenezend vermogen weer stromen.

Ik ben dankbaar dat ik een waardevol consult heb gehad bij mijn mesoloog Linda.
In mijn werk als integraal mondhygiënist werk ik ook met haar samen, en nu mocht ik het zelf eens ervaren.

Het herinnerde me eraan hoe waardevol het is om ondersteuning te ontvangen, juist wanneer je dat doet vanuit bewustzijn.
Niet om iets weg te willen hebben, maar om het zelfgenezend vermogen te versterken, waarbij je zelf de regie houdt.

Vanuit diezelfde intentie werk ik ook als integraal mondhygiënist en lichaamsgericht psychosociaal therapeut.
Ik kijk samen met de cliënt naar wat het lichaam en het systeem willen vertellen, in plaats van alleen te focussen op wat er “weg” moet.
Daar, in dat veld van nieuwsgierigheid en zachtheid, ontstaat echte verandering. 🌿

Hoe ga jij om met situaties of lichamelijke klachten die niet fijn zijn?
Kun je er met zachtheid naar kijken, alsof ze iets van je willen laten weten?

👉Ik ben benieuwd hoe jij dit ervaart. Deel het gerust🙏🏻

“Vanuit zachtheid ontstaat heling.”

Soms vertelt het lichaam zijn verhaal op de meest subtiele manieren, via een spanning in de kaken of een verharding in het bekken, wachtend tot we er met zachtheid naar luisteren.

Een vrouw van 45 jaar kwam bij mij om te onderzoeken wat haar kaken en bekken haar op dit moment te vertellen hebben. Al sinds haar zwangerschappen ervaart ze daar veel spanning. Ze kent haar lichaam goed, want ze werkt zelf als lichaamsgericht coach en heeft al veel innerlijk werk gedaan.

Wist je dat kaken en bekken met elkaar verbonden zijn?
Ze ontwikkelen zich in dezelfde periode in de baarmoeder en weerspiegelen elkaar in functie: beiden zijn poorten van expressie en draagkracht. Wanneer de kaken zich aanspannen, sluit vaak ook het bekken. En wanneer het bekken ontspant, komt er ruimte in de mond, in de adem en in de stem.

Toen ze plaatsnam in de stoel voelde ze direct spanning.
Ik nodigde haar uit om dieper te ademen en te voelen waar die spanning in haar lichaam voelbaar was. “In mijn bekkengebied,” zei ze.
De eerste neiging was om het gevoel weg te willen hebben. Maar juist door het niet weg te duwen, door even stil te staan en te luisteren, kan iets ouds zich eindelijk laten zien.

Ik vroeg haar om tegen dat gebied te zeggen:
“Hallo. Ik zie je. Ik hoor je. Je bent welkom.”

Er kwam zachtheid. De spanning kreeg een plek. Dat was genoeg.
Door haar warme handen op haar bekken te leggen kreeg het nog meer bedding en veiligheid. Het hoefde niet weg.

Toen ik vroeg: “Wat wil het je vertellen?”
kwamen de woorden: “Bescherming.”
En met die woorden kwamen tranen, oud verdriet maar ook verlichting.

Tijdens het vervolg van de sessie voelde ik de spanning in haar kaken toenemen, er kwam verstrakking.
Ik nodigde haar uit om diep door de neus in te ademen en bij de inademing naar de kaken te ademen, en uit te ademen naar het bekken.

Door de ademhaling te verbinden tussen kaken en bekken werd het geen afgesplitst geheel meer, maar één doorstroomd veld van bewustzijn.
Ze gaf aan dat er opeens veel warmte ontstond in haar bekkengebied, een sensatie die ze nog niet eerder had gevoeld, ondanks al het werk dat ze al had gedaan om die gebieden veiligheid te bieden.

Iets in haar systeem, dat vroeger geen veiligheid heeft gekend, begon zich te openen.
Stap voor stap, op het tempo dat haar lichaam zelf aangaf.
We hoeven niets weg te halen of te fixen, alleen aanwezig te zijn, te luisteren en te erkennen.

Als lichaamsgericht psychosociaal therapeut en integraal mondhygiënist zie ik dagelijks hoe mond, lichaam en emotie met elkaar verweven zijn.
De mond is niet los te zien van het lichaam, en het lichaam niet van wie we zijn.
Wanneer we met zachtheid en aandacht aanwezig zijn bij wat zich toont, ontstaat er vanzelf ruimte.
Ruimte voor adem, voor ontspanning, voor heelheid.

Dit soort ontmoetingen raken me telkens weer aan de wijsheid van het lichaam.
Het lichaam weet precies wat er nodig is om te helen, als we bereid zijn om te luisteren.

Herken je spanning in je kaken of bekken? Je lichaam wil je iets vertellen. In zachtheid, aandacht en vertraging kun je luisteren naar wat er onder de spanning leeft; en ruimte maken voor ontspanning en verbinding.

Veel mensen dragen spanning in hun lichaam, vaak zonder het te beseffen. Die spanning kan zich onder andere vastzetten in de kaken en schouders. Zeker wanneer er ooit iets pijnlijks of beangstigends is gebeurd, kan het lichaam die herinnering blijven vasthouden.

Meneer K. kwam voor de tweede keer bij mij op consult in de tandartspraktijk. De eerste keer was voor een intake, hoog in zijn energie en zichtbaar gespannen. De angst was van zijn lijf af te lezen.

Twintig jaar geleden had hij een nare, pijnlijke ervaring bij de kaakchirurg. Sindsdien is er een paadje in zijn hersenen ontstaan: mondzorgverlener betekent pijn. Zijn lichaam had dat onthouden.

Tijdens de intake hebben we vooral tijd genomen om vertrouwen op te bouwen. Om af te stemmen op wat hij nodig had en om zijn zenuwstelsel te helpen reguleren. We deden ook een eenvoudige oefening om zijn lichaam meer te laten ontspannen door de zenuw de nervus vagus te activeren, die het parasympathisch zenuwstelsel aanzet en daarmee zorgt voor herstel en ontspanning.
De oogzenuw is verbonden met de nervus vagus, en via deze verbinding kun je diepe ontspanning ervaren.
Door de ogen in een bepaalde richting te bewegen en even in die positie te blijven, krijgt het lichaam een signaal dat het veilig is.
Het zenuwstelsel mag dan ontspannen, en er ontstaat ruimte om spanning los te laten.

Bij zijn tweede bezoek kwam hij merkbaar meer ontspannen binnen. Hij wist hoe ik te werk ga en dat gaf vertrouwen.

Tijdens het reinigen begon zijn onderkaak opeens te trillen. Ik benoemde het en hij merkte dat hij zich daar zelf nog niet van bewust was. Hij wilde dat ik doorging, maar alles in mij zei nee, dan zou ik over zijn grens gaan. Het lichaam liegt niet.

Ik stelde voor om even stil te staan bij wat er gebeurde. Wat wilde zijn lichaam vertellen? Hij was nieuwsgierig. Al snel voelde hij dat zijn rechter schouder zich aanspande, iets wat hij herkende van stressmomenten in het dagelijks leven.

Met zijn toestemming raakte ik zijn schouder aan en legde er zacht mijn hand op. Hij voelde warmte ontstaan en daarna ontspanning. Ik nodigde hem uit om die ontspanning via zijn ademhaling naar zijn kaken te brengen. Hij merkte hoe stijf zijn kaken eigenlijk waren en hoe ze langzaam begonnen te verzachten.

Waarschijnlijk had zijn lijf zich destijds bij de kaakchirurg schrapgezet. Hij kon niet vluchten, en de spanning die toen niet ontladen kon worden is naar binnen geslagen en vast gaan zitten.

Tijdens dit consult maakten we een kleine ingang om dat oude traumaspoor te verzachten. Er kwam ruimte, adem, ontspanning.

Toen we de reiniging vervolgden, was de spanning verdwenen in zijn schouder en in zijn kaak. Het blijft fascinerend hoe het lichaam, wanneer er aandacht, veiligheid en afstemming is, zelf de weg naar herstel en ontspanning weet te vinden.

De kracht van lichaamsgerichte psychotherapie en co-regulatie ligt precies daar: in het samen vertragen, luisteren naar de subtiele signalen van het lichaam en de natuurlijke beweging naar balans en ontspanning weer toestaan.

✨ Herken je iets van dit verhaal? Soms draagt het lichaam spanning of angst met zich mee die we niet met ons hoofd kunnen oplossen. Je bent welkom om te ontdekken wat jouw lichaam te vertellen heeft en hoe ontspanning weer mogelijk wordt, stap voor stap in een sfeer van rust en vertrouwen.

Een angst die dieper kan liggen dan je denkt…

Misschien herken je het wel: al weken vóór een medische afspraak neemt de spanning toe. Angst die steeds sterker wordt, tot je erdoor overspoeld raakt.
Je kunt niet meer ontspannen, niet meer voelen wat je eigenlijk nodig hebt.

Toch hoeft die angst niet altijd te gaan over de tandarts, mondhygiënist, huisarts of andere zorgverlener of therapeut.
Vaak ligt de oorzaak ergens anders.
En omdat lichaam en geest onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn, reageert je hele bodymind mee: het samenspel van lichaam, gevoel en geest dat samen bepaalt hoe we ons voelen en reageren.

---

Een ontmoeting in de praktijk

Zo ontmoette ik een cliënt in de tandartspraktijk waar ik werk als mondhygiënist.
We raakten in gesprek en zij vertelde hoezeer ze al weken vóór een afspraak overspoeld werd door angst.
Het voelde zo heftig dat ze geen contact meer kon maken met haar lijf.

Ze wist dat dit niet gezond was.
Ze verlangde naar rust en ontspanning, in plaats van slapeloze nachten en wekenlange spanning vooraf.
Daarom besloten we de tijd te nemen in mijn praktijk voor lichaamsgerichte psychotherapie om dit verder te onderzoeken.

---

Wat het lichaam laat zien

Toen we spraken over haar komende tandartsafspraak tijdens de sessie, merkte ze dat de angst direct weer voelbaar werd in haar lijf. Alleen al het denken aan de behandeling bracht spanning, benauwdheid en onrust teweeg. Haar lichaam reageerde alsof het opnieuw diezelfde situatie moest ondergaan. Ik nodigde haar uit om stap voor stap naar haar lijf te gaan, om opnieuw contact te maken met wat er op dat moment voelbaar was.

Door te vertragen, te ademen en aanwezig te blijven bij wat zich laat zien, ontstaat er ruimte in het systeem om te laten zijn wat gezien wil worden. Wanneer het zenuwstelsel zich veilig genoeg voelt, kunnen er herinneringen naar boven komen die eerder te pijnlijk waren om te dragen.
En dat gebeurde.

Er verscheen een herinnering die ver was weggestopt en waar ze zich niet meer bewust van was.
Ze was vijf jaar en werd regelmatig door onbekenden van school gehaald, omdat haar ouders er toen niet konden zijn.
Voor een kind kan dat een diepe indruk achterlaten: de ervaring van veiligheid en hechting raakt verstoord.
En het lichaam slaat zulke ervaringen op.

---

Contact met het kleine meisje van toen

In de sessie maakte ze contact met het kleine meisje van toen.
In mijn therapie werk ik vaak met knuffels, die dienen als metafoor voor het kind in ons dat nog steeds aanwezig is.

Ze koos een zachte knuffel en hield die dicht tegen haar lichaam.
Dat gaf wat ruimte, waardoor het gevoel niet overweldigend werd maar juist hanteerbaar.

Dit kindstuk, ook wel het gekwetste innerlijk kind genoemd, is het deel van ons zenuwstelsel dat in de tijd bevroren is geraakt toen een ervaring te groot was om als kind alleen te dragen.
In de sessie mocht dit deel alsnog erkend worden, in het hier en nu.

Ze kon ervaren dat ze nu als volwassene dit bange meisje kon vasthouden, dragen en troosten.
Het enige wat dit afgesloten deel nodig had, was gezien en gevoeld worden.
Haar zenuwstelsel kreeg daardoor de kans om te verzachten en te ontspannen, terwijl ik haar ondersteunde als therapeut. In die nabijheid vond co-regulatie plaats: het samen reguleren van spanning in contact met een ander, zodat het lichaam zich weer veilig kan voelen. Deze vorm van afgestemde aanwezigheid helpt het zenuwstelsel te herstellen en opnieuw vertrouwen te ervaren in verbinding.

---

Een nieuwe helende ervaring

Haar brein en zenuwstelsel kregen zo de mogelijkheid om een nieuwe, helende ervaring op te doen in het hier en nu.
Daarbij vond er iets bijzonders plaats: neuroplasticiteit, het natuurlijke vermogen van ons brein en zenuwstelsel om nieuwe, gezonde verbindingen te vormen en zich aan te passen aan voedende ervaringen.
Ons systeem leert zich zo stap voor stap te reguleren op een nieuwe, veilige manier.

Er kwam een diepe zucht, tranen mochten stromen.
En daarna ontstond er ontspanning, ruimte en meer draagkracht.

---

Zoals ik vaak uitleg aan cliënten

“Het lichaam maakt geen onderscheid tussen oud of nieuw.
Zolang de trigger niet herkend wordt,
voelt het alsof het gevaar opnieuw plaatsvindt.”

---

Van toen naar nu

Toen werd ook de link met de (mond)zorgverlener duidelijk.
Opnieuw een onbekende, iemand naar wie ze moest luisteren.
Haar lichaam reageerde met dezelfde angst en lichamelijke sensaties als toen.

Het zenuwstelsel en het limbisch systeem van het brein (de amygdala, het alarmsysteem) maken geen onderscheid tussen oud of nieuw.

Vaak weten we niet waarom angst zo sterk aanwezig is.
Soms ligt de oorsprong niet in het hier en nu, maar in oude ervaringen die nog niet verwerkt zijn.

Alleen praten helpt dan meestal niet.
Wat werkelijk helpt, is met liefdevolle aandacht voelen wat zich aandient, in een veilige bedding.
Dat is de kracht van lichaamsgerichte psychotherapie: je lijf betrekken, dáár waar het antwoord te vinden is.

---

Ruimte voor herstel

Angst voor een (mond)zorgverlener hoeft dus niet over de zorgverlener zelf te gaan.
De oorsprong kan liggen in een veel vroegere periode van je leven.

🌸 Mocht je hier iets in herkennen, weet dat je dit altijd in een sessie mag inbrengen.
Samen onderzoeken we wat jij nodig hebt om te zakken in je lijf, je zenuwstelsel en brein weer in balans te brengen en diepe innerlijke rust te ervaren.

Angst hoeft niet de boventoon te voeren, er is altijd een weg naar meer ontspanning, draagkracht en verbinding met jezelf.

De cliënt heeft toestemming gegeven om deze ervaring te delen. Haar naam wordt niet genoemd om haar privacy te waarborgen.